Спорт пад мастацкім соусам
№ 49 (27659)18.03.14.Да чэмпіянату свету па хакеі, які сёлета пройдзе ў Мінску, рыхтуюцца і беларускія мастакі. У канцы красавіка ў Палацы мастацтва адкрыецца выстава, прысвечаная спорту. У замежных гасцей з’явіцца ўнікальная магчымасць не толькі пазнаёміцца са спартыўнай гісторыяй нашай краіны, але і пабачыць тых, хто яе ствараў і стварае.
Як прызналіся члены Беларускага саюза мастакоў, у экспазіцыю ўвойдуць як творы, якія захоўваюцца ў музеі алімпійскай славы Нацыянальнага алімпійскага камітэта, у архіве Міністэрства культуры, у прыватных калекцыях мастакоў, так і новыя работы.
Тое, што эксклюзіў усё ж такі будзе, — дакладна. У той час, як увесь свет заміраў у прадчуванні алімпійскіх медалёў, а мы сачылі за выдатнымі вынікамі нашых спартсменаў, кіраўнік студыі ваенных мастакоў Мікалай Апіёк не расставаўся з пэндзлем і фарбамі. Ён пісаў Дар’ю Домрачаву.
— Мяне ўзрушылі яе словы пасля першага медаля: «Для мяне Алімпіяда не скончылася», — удакладняе Мікалай Апанасавіч. — Гэты зарад перадаўся і мне, бо, што ні кажы, а мы ўсе жылі Алімпіядай. Увогуле, нельга пісаць любы твор без эмацыйнага зараду. Тым больш калі размова ідзе пра спорт.
На працягу трох дзён ідэя была рэалізавана. І толькі пасля таго, як Дар’і Домрачавай прысвоілі званне Героя Беларусі, Мікалай Апіёк дапісаў на палатне патрэбныя два словы.
Або, напрыклад, мы жылі ў чаканні ўжо паралімпійскіх медалёў, а ў майстэрні Мікалая Апіёка на першым плане знаходзілася палатно «Боль Перамогі», на якім адлюстраваны пар-
алімпійцы. Прычым гэты твор быў напісаны яшчэ тады, калі пра міжнародныя спаборніцтвы для людзей з абмежаванымі магчымасцямі мала хто і ведаў.
— Гэта было ў пачатку 1980-х, калі я ўпершыню ў Мінску пабачыў спаборніцтвы інвалідаў, — успамінае Мікалай Апіёк. — Тады я нават і падумаць не мог, што такое бывае! І гэтыя мужныя, у першую чаргу, духам людзі мяне настолькі ўразілі, што я не мог не выказаць ім павагу.
У калекцыі мастака — і партрэты чатырохразовай алімпійскай чэмпіёнкі Вольгі Корбут, трохразовага алімпійскага чэмпіёна Аляксандра Мядзведзя, двухразовай алімпійскай чэмпіёнкі Кацярыны Карстэн. Кожнага з іх Мікалай Апіёк ведае асабіста.
Беларуская вяслярка неаднойчы была ў яго майстэрні. Ды не адна, а са сваім мужам-немцам. Пазіраваў тут для творцы і галоўны барэц краіны. Савецкую гімнастку мастак маляваў у Гродне. Вольга там жыла і трэніравалася. Мікалай Апанасавіч працаваў у Гродзенскім драматычным тэатры. У вольныя ад працы гадзіны ён хадзіў да яе на трэніроўкі, рабіў эскізы. А ўжо дома ў цішыні ствараў партрэт дзяўчынкі з коскамі.
Мяркуецца, што ўсе гэтыя творы Мікалая Апіёка ўбачаць падчас выставы і турысты. Спадзяёмся, што знаёміцца з нашымі спартсменамі ім не прыйдзецца: яны павінны іх ведаць. Проста паглядзяць на іх пад іншым ракурсам. Мастацкім.
Вераніка Канюта.
